Tong

Tong

• Solea solea (Latijn)
• Sole (Engels)
• Seezunge (Duits

 Verspreiding

De tong is een platvis die voornamelijk voorkomt in relatief ondiepe wateren met een zand- of modderbodem. De soort heeft een groot verspreidingsgebied dat zich uitstrekt van Zuid-Noorwegen tot aan Senegal en vrijwel de gehele Middellandse Zee. Tijdens de wintermaanden trekt de vis zich terug naar het iets warmere water in de zuidelijke Noordzee.

Biologische kenmerken

De tong is een opvallende vis met zijn ovaalronde vorm en kleine oogjes dicht bij elkaar aan de rechterzijde. Deze bouw maakt het mogelijk voor de vis om half ingegraven in het zand te loeren op een prooi. Bijzonder is dat deze platvis, net als alle platvissen, geboren wordt als een ‘gewone’ vis met een oog aan beide zijden. Na enkele weken ondergaat de jonge tong echter een metamorfose, waarbij het ene oog naar de andere zijde verplaatst en de vis zijn karakteristieke platte vorm aanneemt. Een grote tong kan maximaal ongeveer 70 centimeter lang worden en zijn voedsel bestaat vooral uit wormen, maar ook kreeftachtigen en schaaldieren. Opvallend zijn de tasthaartjes onder de bek van de vis, waarmee hij kleine kreeftjes en garnaaltjes zoekt op de bodem van de zee.

Overige informatie

De tong is niet alleen een veelzijdige en smakelijke vis, maar kent ook verschillende varianten. Zo is er de kleinste variant, de sliptong, die zijn naam heeft gekregen vanwege zijn geringe grootte en het feit dat hij gemakkelijk door de mazen van het net kan glippen. Sliptong is een populaire vissoort vanwege zijn delicate smaak en het feit dat het bereiden ervan relatief eenvoudig is. De vis wordt vaak gefrituurd, gebakken of gestoofd en is een gewilde keuze in restaurants en vismarkten.